Benvidos a todos e todas a unha nova entrada!
Nesta entrada trataranse as actividades e tarefas que se fixeron na aula
para o tema 6, o cal lidia coas programacións didácticas. En primeiro lugar,
como actividade introdutoria a este tema fixemos unha actividade en pirámide.
Neste actividade, por grupos, falamos sobre as partes máis importantes nunha
programación. Cando todos os grupos terminamos de conversar sobre as partes
máis importantes dunha programación, compartimos esa información con toda a
clase. Como cada persoa ten unha opinión diferente, é de moita utilidade e
axuda que compartamos uns cos outros as nosas opinións sobre cales son as
partes máis importantes.
Todos os compañeiros e compañeiras podemos aportar novas visións e
perspectivas sobre as partes máis importantes que debe ter unha programación.
Así mesmo, o profesor ampliou a información que nós dixemos. Neste caso dixo
que as partes fundamentais deben ser as que poden ser modificadas polo
profesor, xa que este é unha parte esencial no proceso de aprendizaxe e pode facer
que esta sexa moito máis axeitada ó alumnado ó que se está impartindo a
docencia. Polo tanto, as partes que poden ser modificadas polo docente serían a
metodoloxía, os estándares de aprendizaxe, a avaliación e os instrumentos
de avaliación. Con respecto a estes últimos, os docentes teñen a
posibilidade de que non sexan simplemente probas escritas as cales son
aprobadas mediante a memorización. Deste xeito estanse perpetuando instrumentos
obsoletos. Pola contra, deberíanse dar tamén importancia a maneiras de avaliar
máis innovadoras que incentiven e motiven a aprendizaxe nos e nas estudantes.
Para este tema fixemos unha actividade na cal tiñamos que buscar por grupo
a páxina dun instituto, procurar a súa programación de linguas estranxeiras e
logo, nunha presentación, recoller os apartados que consideramos importantes,
describilos e reunir aspectos que chamaran a nosa atención. Persoalmente ver
exemplos, neste caso dunha programación, axúdame moito a entender os contidos
das aulas e polo tanto a saber facer unha eu tamén. Grazas ós exemplos podemos
crearnos unha idea de cómo facer unha programación didáctica e non andar cun
gran número de dúbidas. Na miña experiencia como alumno tiven moitos profesores
que cando explicaban a lección só daban importancia á teoría e ó rematala non a
exemplificaba, polo que eu moitas veces non entendía o que quería dicir. Sempre
pediámoslle ó profesor ou profesora que puxera un exemplo para así entender a
explicación mellor. Unha vez posto o exemplo comprendíamos moito mellor. Esta
era unha situación moi habitual nas materias de idiomas xa que en moitas
ocasións unha estrutura gramatical, por exemplo, enténdese moito mellor se é
exemplificada. Ó que respecta á presentación para poñer os contidos da
programación, o meu grupo fixo a tarefa conxuntamente, limos e logo extraemos a
información conxuntamente tamén. Neste caso como era moita información optamos
por facer a tarefa deste xeito e así do que un non se decataba decatábase o
compañeiro.
Ademais, fomos os mesmos alumnos e alumnas os que avaliamos a presentacións
dos demais compañeiros e compañeiras. Fixemos esta avaliación a través dunha rúbrica. Este rúbrica foi
analizada na clase en grupos de dous co fin de observala e analizar se
engadiríamos algún aspecto máis a analizar ou non. Penso que este análise da
rúbrica foi positivo xa que tivemos a oportunidade de ver como se fai unha
rúbrica e qué elementos debe conter, neste caso, dunha presentación.
Persoalmente creo que as rúbricas son unha moi boa opción para avaliar xa que o
alumnado pode ter en mente á hora de facer o traballo qué elementos van ser
tidos en conta para a cualificación. Así, para poder avaliar a contido das
demais presentacións primeiramente foron proxectadas na pizarra. Despois de
cada traballo, os demais grupos tiñan que apuntar as súas cualificacións tendo
en conta os parámetros que contiña a rúbrica previamente creada. Con todo, esta
actividade resultou útil mais como foi feita cun programa que era a primeira
vez que era usado polo noso grupo, constounos un pouco entender como
funcionaba. Amais, eta actividade axudoume a ter unha idea máis clara de cómo é
unha programación
e a entender mellor a coevaluación. Creo que este tipo de avaliación axuda
moito ó alumnado a aprender e afianzar coñecementos, xa que teñen que observar
os traballos dos demais para despois avalialos. Esta observación axúdalles a
darse de conta dos erros que cometeron eles mesmos e tamén dos erros que
cometeron os seus compañeiros para así non volvelos a cometer. Un tempo máis
tarde, na mesma clase fixemos outra actividade usando a aplicación Screnncast,
aplicación que serve para grabar a pantalla mentres se fala. É necesario
presentar todo este tipo de aplicacións, e en especial ó alumnado de inglés,
nos institutos xa que grazas a elas poden grabarse mentres leen, practican a
presentación e así corrixir as súas faltas e equivocacións.
Finalmente, penso que con este tipo de actividades estamos aprendendo a
avaliar e puntuar as actividades, exercicios, exames, etc. do noso futuro
alumnado. Estamos aprendendo a facer unha rúbrica, instrumento que vai resultar
moi útil na nosa futura actividade como docentes e estamos descubrindo novas
aplicacións as cales poden ser incorporadas nas nosas clases de inglés. Pouco a
pouco estamos gañando máis ferramentas para a nosa labor como profesores e
profesoras.
Ata a próxima entrada!
No hay comentarios:
Publicar un comentario